Specjalny Ośrodek Wychowawczy
Zgromadzenia Sióstr 
Zmartwychwstania Pańskiego
im. Bł. Matki Celiny Borzęckiej 
w Mocarzewie

Bł. Matka Celina Borzęcka
   Patronka Ośrodka

Kalendarz wydarzeń
w SOW w Mocarzewie

Pn Wt Śr Cz Pt So N
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28


Specjalny Ośrodek Wychowawczy

Zgromadzenia Sióstr

Zmartwychwstania Pańskiego

w Mocarzewie

 

Mocarzewo 13

09-540 Sanniki

tel. 24 277-63-92

 

Umieszczony na polanie wśród lasów ośrodek w Mocarzewie umożliwia bliski kontakt z przyrodą, umila pobyt stwarzając niezwykłą atmosferę spokoju i ciszy.
  Ośrodek prowadzonyjest przez Siostry Zmartwychwstanki, które przybyły do Mocarzewa w 1924 roku. Od początku swojej działalności na tym terenie zajmowały się pracą oświatowo - społeczną widząc potrzeby okolicznej ludności, początkowo uruchomiły szwalnię zatrudniając około 50 dziewcząt. Planowały założyć ochronkę i szkołę. Jednak skromne warunki lokalowe nie wystarczyły aby rozwinąć takie dzieło. Siostry podjęły więc decyzję o wybudowaniu większego, piętrowego budynku, w którym mieścił się internat ośrodka. Zanim powstał ośrodek w obecnej formie, siostry kilkakrotnie musiały zmieniać charakter pracy i tak w 1929 roku prowadziły kurs kroju, szycia i haftu oraz sztuki kulinarnej. W 1946, tuż po wojnie zajmowały się sierotami wojennymi organizując dla nich szkołę i internat.  W latach 1949 - 51 nastąpiło powszechne zajmowanie majątków przez ówczesne władze komunistyczne. Nie ominęło to i sióstr. W 1950 roku siłą zabrano dzieci i zamknięto szkołę wraz z internatem. Działalność oświatowo - wychowawcza w Mocarzewie została przerwana. Dopiero rok 1957 rozwiązał wszystkie niepokoje i praca sióstr została skierowana w jednym kierunku. W tym roku (1957) na wakacje do Mocarzewa przyjechała dość liczna grupa dziewcząt niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu lekkim, które przebywały dotychczas w Częstochowie u Sióstr Zmartwychwstanek. Ponieważ warunki tamtejszej placówki nie odpowiadały takiemu rodzajowi pracy, zapadła decyzja przełożonych zgromadzenia ( s. Lidia Malinowska i s. Maria Euzebia Wójcik), że dzieci te zostaną już w Mocarzewie. Siostry w krótkim czasie musiały przygotować pomieszczenia i stworzyć odpowiednie warunki dla ich prawidłowego rozwoju.
  Jesień 1957 roku jest oficjalną datą zaistnienia Ośrodka Wychowawczego, który był finansowany przez Caritas, a nad działalnością dydaktyczno - wychowawczą czuwało Kuratorium Okręgu Szkolnego w Warszawie. Początki pracy były bardzo trudne, gdyż dom ten nie był przystosowany do takiego rodzaju działalności.
  15 września 1957 roku 40 dziewcząt rozpoczęło naukę w Szkole Podstawowej Specjalnej w Mocarzewie. Kierownikiem szkoły została s. M. Euzebia Wójcik, a kierowniczką zakładu s. Eustachia Łapińska. Placówka w Mocarzewie zaczęła się rozwijać.
  W 1958 roku został rozbudowany budynek. Mimo rozbudowy i zmian, warunki pracy były nadal ciężkie, gdyż liczba dziewcząt wciąż wzrastała. Zwiększono limit wychowanek do 55. W tym samym roku zainstalowano agregat, co umożliwiało oświetlanie obiektu światłem elektrycznym wieczorami, a zimą również rano.

 

W 1959 roku - 15 września przed budynkiem stanęła figura Matki Bożej.

  W 1960 zainstalowano kanalizację i centralne ogrzewanie w całym obiekcie, który został powiększony o II piętro. Urządzono również boisko do wychowania fizycznego. W 1961 roku nastąpiła elektryfikacja Mocarzewa, czyli podłączenie do ogólnopolskiej sieci elektrycznej.
  W latach sześćdziesiątych tym długoletnią kierowniczką internatu była s. A. Wójcik. Mimo oddzielenia internatu i szkoły, istniała między nimi ścisła współpraca.
  W 1969 roku na budynku zakładu i szkoły wmurowano tablicę „DOM DZIECKA im. Matki Celiny Borzęckiej” dla upamiętnienia pomocy finansowej udzielonej na rozbudowę zakładu przez Ligę Matki Celiny Borzęckiej w Chicago. Od tej pory Matka Celina Borzęcka Założycielka Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego stała się Patronką placówki.
  W tymże roku zakład dla dziewcząt niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu lekkim zostaje stopniowo, na wniosek władz oświatowych przekształcony w szkołę życia. Do placówki kierowane są dziewczęta upośledzone w stopniu umiarkowanym, a kilka lat później również i w znacznym. Budynek przeznaczony jednocześnie na szkołę i internat stał się mało funkcjonalny i nie spełniał wymagań stawianych tego rodzaju placówkom.
  W 1970 roku została podjęta decyzja postawienia tymczasowego budynku tzn. baraku, w którym stworzono pomieszczenia na klasy lekcyjne, salę gimnastyczną, jadalnię i kuchnię. Odtąd szkoła znajduje się w oddzielnym parterowym budynku, potocznie zwanym „barakiem”. Natomiast internat szkoły mieści się w dawnym jednopiętrowym budynku, gdzie znajduje się: 8 sypialń, 2 świetlice, gabinet lekarski, izolatka, kancelaria, łazienki itp.

  Od 1975 roku liczba dziewcząt zwiększyła się do 68. Wszystkie pomieszczenia zostały maksymalnie wykorzystane. Zamieniono świetlice na pokoje dla dziewcząt. Utworzono 5 grup wychowawczych 12 - 15 osobowych. Dziewczęta dobierano systemem rodzinnym (młodsze ze starszymi). Przebywające dzieci pochodziły nie tylko z województwa płockiego, lecz również z województw sąsiednich. Od tegoż roku opiekę dydaktyczno - wychowawczą nad placówką w Mocarzewie objęło Kuratorium Oświaty i Wychowania w Płocku. 
  W latach 1973 - 76 funkcję kierownika internatu pełniła s. Żuchniewska, s. Rybakiewicz (1977 - 83) , a w latach 1983 - 86 s. Jakubowska. Nadal między szkołą a internatem istnieje ścisła współpraca. W latach 1986 - 88 kierownictwo w internacie objęła s. W. Kotlińska, a od 1989 roku s. B. Wróbel. Już od 1985 roku były prowadzone rozmowy odnośnie rozbudowy ośrodka.
  W 1992 roku cała placówka została oddana w ręce Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek. Szkoła i internat zaczęły funkcjonować jako Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego w Mocarzewie. Dyrektorem placówki została mianowana wymieniona już wyżej siostra Bożena Wróbel. Ośrodek został placówką Zgromadzenia, z ustawowymi dotacjami państwa. Obecna siostra dyrektor zaczęła realizować wcześniejsze plany rozbudowy ośrodka. W roku 1993 rozpoczęły się pierwsze prace.


Rozpoczęcie budowy - jesień 1992 rok

  Od 1994 roku według zaktualizowanego Statutu nazwa dla Zakładu: Specjalny Ośrodek Wychowawczy Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego im. Matki Celiny Borzęckiej w Mocarzewie.
  W 1994 roku nastąpiła również reorganizacja placówki, w ośrodku oprócz dziewcząt przebywają również chłopcy. Obecnie stoi dwupiętrowy budynek oraz sala gimnastyczna, które rozwiązały szereg problemów. W 1998 roku przeprowadzono remont internatu i wybudowano łącznik pomiędzy szkołą, a ośrodkiem.

Rozpoczęcie remontów - maj - czerwiec 1998 rok

Remont Ośrodka - grudzień 1998 rok

2000 rok - zakończenie remontów

  01 września 1999 roku utworzono w Mocarzewie Zespół Szkół Specjalnych. Dyrektorem ZSS w Mocarzewie była s. M. Bożena Wróbel, która również pełniła obowiązki dyrektora Ośrodka.
  W 2001 roku rozpoczęto budowę Sali gimnastycznej, którą zakończono w 2003 roku.

 Od 2009 roku dyrektorem Specjalnego Ośrodka Wychowawczego im. Matki Celiny Borzęckiej i Zespołu Szkół Specjalnych w Mocarzewie jest s. Bernadetta Pogorzelska, która z wielkim zapałem i zaangażowaniem tworzy bezpieczne warunki przebywania wychowanków w ośrodku, unowocześnia warsztat pracy oraz dba o promocję ośrodka w środowisku lokalnym i perspektywiczny rozwój powierzonej placówki.


Copyright © 2015 Specjalny Ośrodek Wychowawczy w Mocarzewie. Wykonanie:A.Bedyk. All Rights Reserved.