Kolejny raz mogliśmy spotkać się z Matką Bożą tym razem z racji Jej przybycia do kościoła parafialnego w Sannikach. To krótki czas bycia Jasnogórskiej Pani wśród społeczeństwa sannickiego - tylko 24 godziny.
Wśród nas przebywał NIEZWYKŁY GOŚĆ od 31 października do 03 listopada w naszej kaplicy przebywała na wypoczynku wierna kopia obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. W poniedziałek był wśród nas ks. biskup Wojciech Osial.
Podczas tych dni wolnych od nauki w szkole dużo czasu spędzaliśmy w kaplicy na wspólnej modlitwie i tej cichej adoracji. Często pojawiły się łzy wzruszenia ale przede wszystkim powierzyliśmy JEJ to co nas boli i co chcemy zmienić, nad czy musimy pracować.
W czwartek przyszedł czas rozstania to nikt nie krył wzruszenia i zadumy, że ten czas już minął.Kochana Nasza MATKO - dziękujemy CI za poświęcony nam swój czas i wysłuchanie tego co każdy do CIEBIE przyniósł. Otwarte drzwi naszej kaplicy dla wszystkich i w dzień i w nocy pozwoliły na chwilę bycia obok Kochanej MATKI. Za to,że nie daliśmy CI odpocząć dziękujemy.
Dnia 17 maja troje naszych wychowanków po raz pierwszy przyjęło Pana Jezusa do swojego serca. Był to wyjątkowy dzień! Uroczystość całej naszej społeczności! Radości nie było końca...
W naszej wędrówce do nieba ważna jest wiara i dobre uczynki, dlatego też w czasie tego dnia rekolekcyjnego towarzyszył nam św. Brat Albert.
Czytaj więcej: Rekolekcje ze św. Bratem Albertem „ Być dobrym jak chleb”
17 września 2013 roku uczniowie Zespołu Szkół w Mocarzewie zostali umocnieni darami Ducha Świętego.
Sakrament Bierzmowania przyjęli z rąk biskupa łowickiego Andrzeja Dziuby.
Trzech wychowanków naszego Ośrodka przystąpiło do I Komunii Świętej.
To w jaki sposób osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną odpowiedzą na Boże zaproszenie zawarte w działaniu katechety, jest dla nas wszystkich TAJEMNICĄ. Każdy wierzący musi zgodzić się z tym, że nie potrzeba żadnego określonego poziomu inteligencji, by móc odpowiedzieć Bogu na Jego zaproszenie. Może to uczynić tak samo geniusz jak i osoba z głęboką niepełnosprawnością. Nie wiemy do czego te osoby są wybrane, w jakim celu zamierzone. Musimy przyjąć na wiarę, że ich istnienie ma sens i musimy starać się spełniać zadania wobec nich.
15. 05. 2010 r. w naszym Ośrodku: Krystian, Rafał, Jakub, Fryderyk i Dawid po raz pierwszy przyjęli Pana Jezusa do swojego serca.